เรื่องพระอรหันต์ในศาสนาพุทธ พระอรหันต์ (พระ-อะ-ระ-หัน; บาลี: arahant; สันสกฤต: अर्हत् arhat) คือ พระอริยบุคคลชั้นสูงสุด[1] สามารถละสังโยชน์ได้ครบ 10 ประการ ประเภท[แก้] แบ่งตามสถานะ มี 3 ประเภท[2] พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือ พระพุทธเจ้า คือผู้ตรัสรู้แล้วได้ก่อตั้งศาสนาพุทธ สามารถโปรดเวไนยสัตว์ให้หลุดพ้นเป็นพระอรหันต์ตามได้ พระปัจเจกพุทธเจ้า คือผู้ตรัสรู้แล้ว แต่ไม่ประกาศศาสนา ไม่มีสาวก เกิดขึ้นเฉพาะในยุคที่ไม่มีพระพุทธศาสนาเท่านั้น พระอรหันตสาวก คือสาวกผู้บรรลุเป็นพระอรหันต์ จากการปฏิบัติตามธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ 2 คือ[3][4] สุกขวิปัสสก ผู้เจริญวิปัสสนาล้วน แล้วได้ปฐมฌานเมื่อบรรลุอรหัตตผล เรียกอีกอย่างว่าวิปัสสนายานิก สมถยานิก ผู้มีสมถะเป็นญาณ ผู้เจริญสมถะกรรมฐาน จนได้ฌานก่อนแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาต่อจนบรรลุอรหัตตผล เรียกอีกอย่างว่าอุภโตภาควิมุต พระอรหันต์ 4 คือ สุกขวิปัสสก ผู้เจริญวิปัสสนาล้วน เตวิชชะ ผู้ได้วิชชา 3 ฉฬภิญญะ ผู้ได้อภิญญา 6 ปฏิสัมภิทัปปัตตะ ผู้บรรลุปฏิสัมภิทา 4 พระอรหันต์ 5 คือ ปัญญาวิมุต อุภโตภาควิมุต เตวิชชะ ฉฬภิญญะ ปฏิสัมภิทัปปัตตะ พระอรรถกถาจารย์แสดงความหมายของพระอรหันต์ไว้ 5 นัย คือ ไกลจากกิเลส กำจัดกิเลสได้หมดสิ้น เป็นผู้หมดสังสารวัฏ คือ การเวียนว่ายตายเกิด เป็นผู้ควรแก่การบูชาพิเศษของเทพและมนุษย์ทั้งหลาย ไม่มีที่ลับในการทำบาป ไม่มีความชั่วเสียหายที่จะต้องปิดบัง