หากเรามองจาก ท้องฟ้า เราจะเห็น สิ่งที่เคลื่อนไหว ภายใต้ ของความคิดเรา ถ้าเรามองขึ้นไปจากใจเรา เราจะเห็น ทุกชีวิต กำลังดิ้นรน เพื่อ แสวงหา อาหาร เพื่อ หล่อเลี้ยง ชีวิตของตนเอง และ สิ่งที่ตนรัก และเป็นที่รัก ของตนเอง และแล้ว ทุกชีวิต ก็ พบว่า ความกระหายใคร่ ได้ ใคร่มี ใคร่เป็น หรือ ความทะยานอยาก นี่เอง ที่เป็นสาเหตุ ให้มนุษย์ ต้องเดินทางอยู่ ตลอดชีวิต ลองหยุดเดินทางด้วยยานพาหนะ แล้วหันมาเดินทาง ด้วยจิตวิญญาณ แล้วการ เดินทางไกล จะใกล้เข้าทุกขณะจิต หายใจเข้า ตามรู้ หายใจออก ตามรู้
วันศุกร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2560
วิปัสสนา กรรมฐาน ไม่ใช่เรื่องลึกลับอะไรหลวงพ่อปราโมทย์: ต่อไปนี้เราจะไม่ต้องดิ้นรนหาความสุขมากมายแล้ว ทุกคนในโลกนะ ดิ้นตะเกียกตะกาย อยากได้ความสุขมา ได้มาแล้ว สมมุติว่าอยากมีเมียสวยๆสักคนนะ ดิ้นรนเลย ได้มานะ ความสุขมันชั่วคราวนะ ประเดี๋ยวหนึ่งก็เบื่อแล้ว โอ้.. แก่ง่าย ตายยาก พูดมาก กินจุ ดุอย่างกับหมา อะไรอย่างนี้ นี่ ผู้ชายจะนินทาเมีย นะ แต่ความจริงกลัวเมียนะ เทิดทูน ขึ้นหิ้ง แต่เวลาเจอเพื่อนต้องทำเก่งไว้ก่อน ผู้หญิงก็ชอบนินทาสามี ขี้เกียจ สกปรก อะไรก็ว่าไป ขี้เกียจ กินแต่เหล้า อะไรอย่างนี้ ก็ว่าไป ความสุขเนี่ยมันชั่วคราว ไม่มีหรอกความสุขนานๆ ยกตัวอย่างเวลาเราได้มือถืออันใหม่ รู้สึกมั้ย มีความสุขใช่มั้ย อยู่ไม่นาน ก็ความสุขก็หายไป ความทุกข์ก็ชั่วคราวนะ ความทุกข์ก็ไม่นานหรอก กลุ้มใจอะไรนะ รู้ไปเฉยๆเดี๋ยวก็หายไป ไม่มีหรอกความทุกข์ถาวร ไม่มี ความสุขถาวรก็ไม่มี กุศล อกุศล ก็ไม่มีนะที่ถาวร เราเห็นแล้วทุกอย่างเกิดชั่วคราว ต่อไปพอความสุขเกิดขึ้นนะ เราจะไม่หลงระเริงแล้ว เรารู้ว่าชั่วคราว แล้วก็ไม่ต้องดิ้นรนเที่ยวแสวงหามันด้วย หามันทำไม ของชั่วคราว ความทุกข์เกิดขึ้นนะ เราก็ไม่ทุรนทุราย เรารู้ว่าความทุกข์ก็เป็นของชั่วคราว แล้วความทุกข์เกิดขึ้นก็ เราไม่เกลียดมันนะ เราก็ไม่พยายามต่อต้านมันด้วย รู้มันเฉยๆ พอใจของเราหมดความดิ้นรนเนี่ย เรียกว่ามันไม่สร้างภพ ใจที่สร้างภพคือใจที่ดิ้นรน ใจที่ไม่สร้างภพนะ ใจจะมีความสุขขึ้นมา หมดความดิ้นรน หมดความปรุงแต่ง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แสดงธรรมที่สำนักสงฆ์สวนสันติธรรม บ้านโค้งดารา ศรีราชา ชลบุรี แสดงธรรมเมื่อ วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๒ ก่อนฉันเช้า
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น